مقدمه و هدف: سرقت علمی، عبارت است از کپی کردن کلمات، متون، تصاویر و مانند آن و استفاده از اندیشههای دیگران به عنوان اندیشه خود است. هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین میزان عوامل مختلف بر تمایل دانشجویان دکتری دانشگاه بوعلی همدان به سرقت علمی است. روش: پژوهش حاضر، از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری دادهها پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش را دانشجویان دکتری دانشگاه بوعلی همدان تشکیل میدهند که براساس فرمول کوکران حجم نمونه برابر با 263 نفر بهدست آمد. جهت گردآوری دادهها از پنج پرسشنامه استفاده شد. پایایی این پرسشنامهها از طریق آلفای کرونباخ به ترتیب برابر با 948/0، 955/0، 968/0، 986/0 و 975/0 بهدست آمد. بهمنظور تجزیه و تحلیل دادهها و آزمون فرضیههای پژوهش، از مدلیابی معادلات ساختاری در نرمافزار وارپ پی ال اس 7 استفاده گردید.یافتهها: نتایج تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد که متغیرهای درک سرقت علمی، نگرش به سرقت علمی و ارزشهای شخصی، بر میزان سرقت علمی دانشجویان تأثیر منفی و معنیداری دارند. همچنین، متغیر محقپنداری تحصیلی بر میزان سرقت علمی دانشجویان تأثیر مثبت و معنیداری دارد. نتیجهگیری: بهنظر میرسد دانش، درک و آگاهی دانشجویان از سرقت علمی و مصادیق آن، سیاستها و مجازات قانونی در این زمینه در سطح پایینی قرار دارد که لازم است مسئولان و مدیران دانشگاهها در راستای آگاهسازی و آشنایی بیشتر دانشجویان و عواقب این کار اقدامات لازم را انجام دهند و با برگزاری دورهها و کارگاههای آموزشی میزان سرقت علمی را کاهش دهند.