نفع و نفعطلبی از ویژگی‌های انسان است؛ زیرا وی موجودی نیازمند است و برای رفع نیازهای خود باید بکوشد. رفع نیاز به نوعی ایجاد شعف و لذت می‌کند و عدم توجه به رفع آن او را ناراحت و مکدر می‌سازد. از این رو آنچه به شادی و شعف در زندگی انسان بینجامد در اغلب موارد مفید و بر عکس آنچه او را ناخوش آید غیرمفید تلقی می‌شود. نیازهای اولیه و ذاتی انسان مشخص است اما وقتی از آن فراتر می‌رود و یا رفع نیاز با تنوع همراه می‌شود تشخیص مفید و یا غیر مفید بودن آن دشوار می‌شود. فراگیری علم و دانش برای آسایش بشر است.
)